Σκιά

Είναι μια σκιά που σε ακολουθή…Μια σκιά που προσπαθεί να σου δόση ένα σημάδι, Ένα χαμόγελο… μια προειδοποίση …Με όλη τι δύναμη τις θέλει να σου δείξει… να σε καθοδηγήση σε ένα δρόμο, σε μια πόρτα που θα βρείς τον παράδεισο σου..Θα την ακούσεις?? Θα την αφήσεις να επέμβει στη ζωή σου??Μήπως είναι Η ζωή σου!!!

Τι είναι λάθος και τι σωστό σε αυτόν τον κόσμο δεν ξέρω να απαντήσω, έχω μάθει να ξεχωρίζω μερικά από αυτά που ίσος μερικές φορες με βοηθάνε στις κίνησης και στις επιλογές μου.Δεν ξέρω αν είναι το ένστικτο , η η καρδια που με σπρώχνει.. με σταματα να κάνω η να μην κάνω.. Μήπως είναι η σκιά που με ακόλουθη πάντα και προσπαθεί να μην φτάσω στην αδιέξοδο που ίσος με κάνει να χάσω το δρόμο μου. Τι είναι τελικά!!!

O Χρόνος και ο Πόνος

Μπορείς να νιώσεις ελεύθερος μέσα σου αφήνοντας όλα πίσω?Υπάρχυ τρόπος να γίνει αυτό?Ο Πόνος στον κάθε άνθρωπο αντιμετωπίζεται με διαφορετικό τρόποΚατά ποσο και ποιος είναι ο σωστός μονο ο κάθε ένας μπορεί να το γνωρίζει αυτό,Γνωρίζοντας σύγχρονος τον εαυτό του και τα όρια του.
Το καταφέρνει κανεις όμως να τον αντιμετώπιση ώστε να τον βγάλει εντελώς από μέσα του?
Όσο και να πιστη κανεις μέσα του και να pi Ναι απελευθερώθηκαΘα είναι νομίζω κάποιος τρόπος κοροϊδίας μέσα του ώστε να μπορεί να το πιστέψει.Ίσος Ο Χρόνος να είναι η καλύτερα γιατρειά για τον άνθρωπο Για να ξεχάσει.. να παλέψει… να συνεχίσειΌμως στην ουσία όσο και να προσπαθεί και να πιστεύει πως τα έχει καταφέρειΜέσα βαθιά υπάρχει γατζωμένος ο πόνος ακόμαΔιότι κανένας σημαδεμένος πόνος δεν φεύγει από την καρδια, την ψυχή του ανθρώπουΊσος να φτάσει στο σημείο να ξεχάσει… Η διάρκεια του θα είναι μικρή όμωςΓιατί μέσα στο δρόμο τις ζωής του κάποια στιγμή, εικόνα, ανάμνηση…. Θα φέρι στην επιφάνεια τι θυμίσει του πάλι..
Μην προσπαθείς να σπρώξεις με βιασύνη κάθε πόνο σου, μάθε να ζεις με αυτόν Και "προσπαθα" να βρείς κάποιο τρόπο ιδανικότερο για σένα ώστε να τον ελαφρύνει έστω για λίγο.Γιατί να τον ξεχάσεις και να τον ξεπεράσεις δεν πρόκειται ποτεΘα σε ακόλουθη και θα είναι μόνιμος κοντά σου έστω και στο βάθος…

Ο Φύλακας Άγγελος μου

Είναι πνιγμός? Είναι κραυγή? Είναι απελευθέρωση? Τι είναι αυτό που μας κάνει να νιώσουμε την ανάγκη να αφήσουμε τις σκέψεις μας πάνω σε μια κόλα χαρτί? Είναι τα απόκρυφα που βρίσκονται βαθιά μέσα στην καρδια μας, στην ψυχή μας… Που κανεις δεν γνωρίζει παρα μονο ο ίδιος μας ο εαυτός.. Σκορπίζοντας τις σκέψης μας με τι μελάνι χανόμαστε μέσα στον δικό μας κόσμο.. Έτσι και εγώ βυθίστηκα και αφίσα τον εαυτό μου ελεύθερο να γράψω για εσένα… Για σένα που δεν έφυγες στιγμή από κοντά μου.. Όσο μακριά και να βρίσκετε η Ψίχουλα σου είναι εδώ, εδώ στο πλάι μου.. Είναι στιγμές που ξυπνάω μέσα στα αγρια χαράματα και σχηματίζω τι μορφή σου μέσα στον ουρανό... δεν μπορείς να φανταστείς ποσο όμορφα νιώθω μέσα μου εκείνη τι στιγμή.. Είναι σα να με κοιτάς και μου χαμογελάς.. Κάθε φορα που φτάνω στα άκρα μου και θέλω να δραπετεύσω από όλτι τι θύελλα που ζω Και κάθε φορα που με πληγώνουν άνθρωποι έτσι απλά για να μπορέσουν κα κάνουν το κέφι τους Έρχεσαι εσύ αγάπη μου, εσύ ζωή μου και με ηρεμήσεις... με ένα τρόπο που μονο εσύ μπορείς να προσφέρεις..ακούω να μου μιλάς με τι μελλοντική φωνούλα σου και νιώθω ήρεμη σαν τι θάλασσα σαν ένα αθόρυβο αστέρι που λάμπει πάνω στον ουρανό... Θυμάσαι που βάζαμε κόντρες με τις μηχανές μας.. είχες σβήσει τι μηχανή στην κατηφόρα και μου είπες.. είσαι πολύ νευρική θα χάσεις και μου χαμογέλασες δεν είχα καταλάβει τότε γιατί μου χαμογέλασες τώρα όμως το ξέρω καταλαβαίνω τι ήθελες να μου πεις ζωή μου.. όμως είναι αργά πια έχτισα τι ζωή λάθος χωρίς λογική και συνεχίζω να ζω σε ένα ψεύτικο κόσμο που έφτιαξα που δεν μου ταιριάζει και όμως επιμένω να είμαι σε αυτό μη με ρωτήσεις ΓΙΑΤΙ...δεν έχω απάντησης ,μείνε αγάπη μου μείνε μονο εδώ κοντά μου για πάντα... σαγιάς αστεράκι μου ποτε δεν έχω πάψει να σαγαπώ... μας χώρισε η μοίρα χωρίστηκαν η καρδιές όμως όχι η ψυχές μας.. Ο Φύλακας ο Άγγελος μου